Bonas dies. Sa crìsi econòmica e s'arriscu de no àere prus unu traballu sighint a èssere una nova de prima pàgina. Gasi La Nuova aberit cun sa prus generale «Vertèntzia traballu» faeddende·nos de «tres disafios pro s'ìsula». Sighende a lèghere amus a bìdere chi sos traballadores de Alcoa e Meridiana sunt ponende in òpera unu «patu de atzione», chi Glencore est semper «prus serente a Portovesme», ma chi, mancari chi Pigliaru punnet a sa chìmica birde, su progetu Matrìca est protzedende a bellu a bellu.
Abbanoa, presente in sos giornales de eris pro sa cautzione pedida a totuts sos impitadores de su servìtziu ìdricu, devet imbetzes fàghere sos contos cun su pantasma de su fallimentu. Custa possibilidade nd'est essida a campu a segus de un'indàgine de sa Finàntzia.
Sa colunna de manca sa chistione catalana cun sos resurtados de sa consultatzione e su cummentu de Paolo Fois («creschet su disìgiu de identidade»).
«Indipendentistas sardos in festa pro su referendum» est imbetzes su tìtulu de L'Unione chi, semper e cando, aberit oe cun su Santu Rafaelle: «Qatar prontu a si nche trasferire in Londra».
A metade de pàgina e a maduru s'allarme de sas comunas: «Arga, tarifas a sos isteddos. Iscandalosu, sa Giunta intervèngiat». In s'artìculu su faeddat de un'ismànniu de sos costos de eliminatzione finas a su 125%.